Kâr payı dağıtım politikası, hesap dönemleri sonunda elde edilecek işletme kârlarının şirket ortaklarına dağıtılması veya işletme içerisinde yatırıma dönüştürülmesiyle ilgili kararları içermektedir.
Kar dağıtım politikası hissedarlar ve işletme açısından farklı etki ve önem arz eder.
Kar Dağıtım Politikasının İşletme Açısından Önemi
Finans yönetiminin amacı, işletmenin piyasa değerini, en yüksek düzeye çıkarmaktır. İşletmenin piyasa değeri yükseldikçe ortaklar da bu durumdan menfaat sağlayacaklardır. Ancak işletme yönetimi daha uzun vadede planlar yaparken, şirket hissedarları düzenli bir kar payı almayı isterler. Bu durumda İşletme yönetimi işletmenin piyasa değeri ile ortakların kâr payı beklentileri arasında optimal bir denge kurmak zorunda kalacaklardır.
Hissedarlar işletmenin değerini, dağıtılır kâr payı miktarına ve oranına göre değerlendirmek eğilimindedirler. Yapılan yatırımlarının geri dönüşünü en kısa zamanda, artan oranda ya da sabit ödemeler şeklinde almak isterler. Böylece işletme, rasyonel karar olmasa bile, her yıl düzenli olarak kâr dağıtım politikası izlemek zorunda kalabilir.
Ancak bazı hissedarlar,
• işletmenin yatırım kararlarını,
• işletmenin finansal yapısını,
• hisse sendi veya tahvil çıkartma giderlerini,
• kâr payları üzerindeki vergi etkisini ve kâr paylarını piyasada gereği gibi
değerlendirmeme düşüncesiyle,
birkaç yıl kâr paylarını işletmede bırakmak isteyebilir. Bu durumda hissedarın beklentisi, hisse senetlerinin değerinin artışını bağlı olarak gelecekte daha yüksek kar payı almak olacaktır.
İşletmeler kar dağıtım politikalarını belirlemede etkili olan bazı unsurlar aşağıdaki gibi sıralanabilir:
- orta, uzun vadeli yönetim stratejilerini,
- sermaye ihtiyaçlarını,
- yatırım ve finansman politikalarını,
- karlılık oranlarını
- nakit durumlarını
- piyasa koşullarını
- yürürlükte olan yasal düzenlemeleri (TTK, SPK, KVK, GVK)
- ekonomideki gelişmeleri
- ve benzeri hususları
değerlendirerek belirlerler.
Categories: GENEL