Vergilemede ayırma ilkesi, “ayırma prensibi” veya “ayırma kuramı” şeklinde de adlandırılmaktadır.

Ayırma ilkesi, kişilerin elde ettiği gelir unsurlarına göre farklı vergilendirmeyi öngörür.  Emekten kaynaklanan ücret gelirlerinin sermaye gelirine kıyasla korunmaya ihtiyaç gösterdiği varsayımından hareketle ücretten, servet ve sermaye gelirlerine göre daha düşük oranda vergi alınması esasına dayanır.

Vergilemede ayırma ilkesi ile bir yandan kişinin mali gücüne göre vergilendirilmesi ilkesine hizmet etmek suretiyle daha adil vergileme amaçlanırken, diğer yandan vergilemenin sosyal ve ekonomik boyutu dikkate alınmaya çalışılır.

Ayırma prensibi ile gelirin elde edildiği kaynak ile yükümlünün sosyal durumu kavranmaya çalışılır. Böylece bu prensip, bir bakıma artan oranlılık ve en az geçim indirimi uygulamaları ile dikkate alınamayan hususları dikkate almak suretiyle, vergi yükünün âdil dağılımına imkan verme hedefine hizmet eder.

vergidosyasi.com

14.11.2017